Pode verse en Climántica TV o vídeo da presentación da revista Travesía coordinada polos docentes que aplican Climántica no IES Francisco Asorey de Cambados. A presentación defendeuna en representación dese grupo de docentes, Isaac Pontanilla Pérez.
O profesor Pontanilla empezou a súa intervención facendo mención a que a revista estaba recentemente editada, e dixo que apuraran o traballo porque a súa elaboración partiu do curso de formación Técnicas de climantica.org para a comunicación do cambio climático, e publicouse a un mes do remate do curso, para atender á invitación da organización para presentala no congreso. Esta revista atópase agora publicada no apartado Centros da Biblioteca da web de Climántica, xunto con outras 14 revistas que resultaron da mesma proposta formativa.
A continuación pasou a enumerar unha serie da vantaxes que lle vían a unha revista deste tipo, deseñada para ler na pantalla do ordenador, pero con formato compatible coa impresión. Entre estas vantaxes destacou as seguintes:
Situou a revista dentro da experiencia do centro traballando co proxecto Climántica nos últimos tres cursos. Dixo que empezaran pola adaptación ao centro no curso 2007-2008 do proxecto interdisciplinar de 1º de ESO Climaeucambio e que seguiran pola incorporación á blogosfera de Climántica. Destacou que a experiencia dos blogs permitiu que os estudantes acadaran unha importante madurez para crear contidos, que en moitos casos eran doados de trasladar a unha revista dixital. Neste sentido, destacou a importancia do protagonismo dos estudantes como autores e a motivación que para eles supón que apareza o seu nome na revista como autores. Sobre esta valoración, propuxo a viabilidade de ter unha rede de revistas de centros Climántica.
Pasou de seguido a destacar a importancia de ter unha revista escolar temática, por canto que as revistas escolares convencionais non soen ter unha temática condutora. Defendeu que o feito de introducir unha, como neste caso a educación ambiental e o cambio climático, apórtalle a revista máis rigor científico, tendo igual cabida nelas as cuestións literarias e artísticas en relación coa expresión da temática.
De seguido entrou na estrutura, na que fixo referencia a que se mantivo a estrutura proposta no curso, baseado nos catro elementos básicos: terra, auga, aire e lume. A Terra abordárona dende o global, o cambio climático, ao local, a natureza no Salnés. No apartado de aire recolleron os fenómenos atmosféricos e a incidencia sobre atmosfera do cambio climático e da contaminación. O de auga xirou a redor dos usos das augas e as súas boas prácticas, tanto oceánicas como continentais. Por último, no apartado de lume, incorporaron todos os temas referidos á enerxía. Expuxo tamén que cada bloque leva un encabezado diferente, con unha cor distinta.
En relación aos textos, fixo mención aos apartados de novas, efemérides, axenda, reportaxes, temas de interese, entrevistas, dende o local (profesor, persoa da localidade) a personaxes máis coñecidos a máis vinculadas a redes de coñecemento máis globais, para atender a unha difusión que vaia máis alá das paredes do centro educativo. Indicou tamén o uso de estilos variados: textos literarios, poesía, tradición oral, reportaxes elaboradas polos estudantes, etc.
Con respecto ás imaxes, fixo mención á importancia que ten na revista a edición de imaxes de autores da comunidade educativo: alumnos, pais e profesores. Xustificou esta decisión na importancia que lle daban á creatividade, estimulando a edición non só de fotos de autor, senón tamén a de debuxos, gráficas e infografías elaboradas polos propios autores da revista. Nesta saída a creatividade e tamén buscando o espírito lúdico, tamén mencionou a edición de pasatempos, humor xogo de palabras, manualidades e enlaces multimedia.
Por último, expuxo os resultados optando por un presentación moi intuitiva. Simplemente ensinou todas as páxinas da revista nunha proxección multimedia.
O profesor Pontanilla empezou a súa intervención facendo mención a que a revista estaba recentemente editada, e dixo que apuraran o traballo porque a súa elaboración partiu do curso de formación Técnicas de climantica.org para a comunicación do cambio climático, e publicouse a un mes do remate do curso, para atender á invitación da organización para presentala no congreso. Esta revista atópase agora publicada no apartado Centros da Biblioteca da web de Climántica, xunto con outras 14 revistas que resultaron da mesma proposta formativa.
A continuación pasou a enumerar unha serie da vantaxes que lle vían a unha revista deste tipo, deseñada para ler na pantalla do ordenador, pero con formato compatible coa impresión. Entre estas vantaxes destacou as seguintes:
- Facer unha revista con moita imaxe e cor, sen ter que levala a papel, pode conseguirse sen ter que dispor dun orzamento para a iniciativa
- A elevada capacidade de divulgación. Contrapuxo a limitación das revistas escolares clásicas, limitadas en divulgación á comunidade educativa, con este tipo de publicacións que ao divulgarse en plataformas coñecidas en internet, teñen máis vocación de divulgación global
- Incorpora elementos multimedia mediante enlaces
Situou a revista dentro da experiencia do centro traballando co proxecto Climántica nos últimos tres cursos. Dixo que empezaran pola adaptación ao centro no curso 2007-2008 do proxecto interdisciplinar de 1º de ESO Climaeucambio e que seguiran pola incorporación á blogosfera de Climántica. Destacou que a experiencia dos blogs permitiu que os estudantes acadaran unha importante madurez para crear contidos, que en moitos casos eran doados de trasladar a unha revista dixital. Neste sentido, destacou a importancia do protagonismo dos estudantes como autores e a motivación que para eles supón que apareza o seu nome na revista como autores. Sobre esta valoración, propuxo a viabilidade de ter unha rede de revistas de centros Climántica.
Pasou de seguido a destacar a importancia de ter unha revista escolar temática, por canto que as revistas escolares convencionais non soen ter unha temática condutora. Defendeu que o feito de introducir unha, como neste caso a educación ambiental e o cambio climático, apórtalle a revista máis rigor científico, tendo igual cabida nelas as cuestións literarias e artísticas en relación coa expresión da temática.
De seguido entrou na estrutura, na que fixo referencia a que se mantivo a estrutura proposta no curso, baseado nos catro elementos básicos: terra, auga, aire e lume. A Terra abordárona dende o global, o cambio climático, ao local, a natureza no Salnés. No apartado de aire recolleron os fenómenos atmosféricos e a incidencia sobre atmosfera do cambio climático e da contaminación. O de auga xirou a redor dos usos das augas e as súas boas prácticas, tanto oceánicas como continentais. Por último, no apartado de lume, incorporaron todos os temas referidos á enerxía. Expuxo tamén que cada bloque leva un encabezado diferente, con unha cor distinta.
En relación aos textos, fixo mención aos apartados de novas, efemérides, axenda, reportaxes, temas de interese, entrevistas, dende o local (profesor, persoa da localidade) a personaxes máis coñecidos a máis vinculadas a redes de coñecemento máis globais, para atender a unha difusión que vaia máis alá das paredes do centro educativo. Indicou tamén o uso de estilos variados: textos literarios, poesía, tradición oral, reportaxes elaboradas polos estudantes, etc.
Con respecto ás imaxes, fixo mención á importancia que ten na revista a edición de imaxes de autores da comunidade educativo: alumnos, pais e profesores. Xustificou esta decisión na importancia que lle daban á creatividade, estimulando a edición non só de fotos de autor, senón tamén a de debuxos, gráficas e infografías elaboradas polos propios autores da revista. Nesta saída a creatividade e tamén buscando o espírito lúdico, tamén mencionou a edición de pasatempos, humor xogo de palabras, manualidades e enlaces multimedia.
Por último, expuxo os resultados optando por un presentación moi intuitiva. Simplemente ensinou todas as páxinas da revista nunha proxección multimedia.
